پزشکی روان شناسی

کمک هورمون ها به آتیزم (درخود ماندگی)

وقتی که ما با کسی صمیمی هستیم و با چنین افرادی معاشرت داریم “هرمون اعتماد” همان آکسیتوسین به احتمال زیاد نقش مهمی بازی میکند – این هورمون برای ایجاد روابط عادی نقش حیاتی دارد. استفاده از نوع مصنوعی این هورمون تاثیرات مثبت آنرا برای ایجاد احساس امنیت بین طرفین معاشرت کننده تایید نموده است.

استفاده از آکسیتوسین مهارتهای عمومی را در کسانی که دچار مشکلات اجتماعی میباشند بهبود میبخشد.

وقتی ما با کسی صمیمی هستیم و با چنین افرادی معاشرت داریم “هورمون اعتماد” همان آکسیتوسین به احتمال زیاد نقش مهمی بازی میکند – این هورمون برای ایجاد روابط عادی نقش حیاتی دارد. استفاده از نوع مصنوعی این هورمون تاثیرات مثبت آنرا برای ایجاد احساس امنیت بین طرفین معاشرت کننده تایید نموده است. به تازگی شواهد بیشتری، تاثیر مثبت این هورمون را برای اصلاح برخی از کمبود های مهارت های اجتماعی، در افرادی که آتیزیم دارند را نشان داده است.

در یک مطالعه که در ماه فبروری در مجله آکادمی ملی علوم امریکا انجام شد، سیزده فرد بالغ و پر تحرک و مبتلا به آتیزم توسط کامپیوتر با سه فرد فرضی در داخل کامپیوتر توپ بازی میکردند. همکاری برخی از این افراد فرضی از دیگر بازیکنان مجازی با فرد مریض بهتر بود؛ برخی از بازیکنان مجازی هم دایم خراب بازی میکردند. برای موفقیت در برنده شدن در این بازی، مریضان مبتلا به آتیزم باید کسانی را که توپ را خراب میکردند را شناسایی و از بازی با آنها خودداری میکردند. در هنگام استفاده از پلاسیبو (دوای بی اثر)، کسانی که دچار آتیزم بودند، نمیتوانستند بین بازیکنان خوب و خراب تفاوتی قایل شوند. بعد از دریافت آکسیتوسین، نتیجه بازی مریضان مبتلا به آتیزم همانند بازیکنان سالم در گروه گردید – مریضان به بازیکنانی توپ را پاس میدادند که همکاری میکردند.

آنجلا سیریگو، مجری مشترک این مطالعه و رییس تحقیقات مرکز علم اعصاب ادراکی در بران فرانسه میگوید ” نه تنها کسانی که دچار آتیزم هستند بعد از استفاده از آکستوسین بهتر با مردم معاشرت میکنند، بلکه آنها قادر به تحلیل رفتار دیگران نیز بوده و میتوانند عکس العمل صحیح را برای جواب انتخاب و اجرا نمایند.”

مطالعات قبلی نشان داده است که استفاده از آکستوسین در افراد بالغ مبتلا به آتیزم میتواند درک احساسات نهفته در گفتار دیگران را افزایش داده و یکی دیگر از عوارض این بیماری که تکرار مکرر برخی از اعمالشان هست را نیز کاهش دهد. استفاده از این هورمون در خردسالان نشان داده است که افراد مریض میتوانند احساسات فرد مقابل را با نگاه به چشمهای وی درک نمایند.

گرچه مطالعات ابتدایی تاثیرات مثبت این دارو را نشان میدهد، ولی باید مطالعات و نمونه گیری های مختلف دیگری نیز انجام گیرد تا استفاده از این دارو تایید گردد. محققین بر این باورند که اگر از این دارو سریعن بعد از شناسایی مریض به آتیزم استفاده گردد، میتوان بسیاری از تاثیرات منفی مریضی را کم نمود و مریض را به سوی معاشرتی عادی سوق داد. توماس آر. اینسل رییس انستیتوت صحت روانی میگوید “ما داروهای زیادی برای اعراض اصلی آتیزم نداریم، حقیقتا هیچ نداریم. اگر این دارو تاثیر داشته باشد، مبتلایان حتما میخواهند از تنها داروی موجود استفاده کنند.”

نویسنده: نخیل سوامینتن منبع: مجله ساینتفیک امریکن، سپتمبر-اکتبر 2010

نظری بدهید