یک کارخانۀ مستقل تصفیۀ آب فاضلاب با استفاده از میکروب، امید بازیافت آب خانگی را تقویت کرد.
کارخانه های شخصی تصفیۀ آب معجزه آسا هستند، حتی اگر آب را تبدیل به شراب نکنند. این کارخانه ها می توانند به زودی آب فاضلاب را بازیافت نمایند و انرژی نیز تولید کنند.
ماه گذشته کارخانه نوآوری کامبرین در بوستون آزمون میدانی به نام سلول سوخت میکروبی در مرکز نیروی دریایی مریلند انجام داد. بیوولت می تواند در یک روز ۲۲۵۰ لیتر آب فاضلاب را به آب تمیز برای حداقل ۱۵ نفر تبدیل کند در ضمن قادر است الکتریسته لازم برای روشن شدن موتور خود به علاوه کمی انرژی مازاد نیز تولید کند.
این مساله مهمی است با توجه به اینکه کارخانه های رایج تصفیه آب انرژی زیادی مصرف می کنند- ۱٫۵ کیلووات در ساعت برای هر کیلوگرم تصفیۀ آلاینده. در آمریکا این میزان ۳ درصد کل انرژی مورد نیاز کشور است. در صورتیکه کارخانه های تصفیه، انرژی مورد نیازشان را تولید می کردند، بازیافت فاضلاب مانند نصب پنل خورشیدی روی بوم رایج می شد.
کارخانه های تصفیه موجود از باکتری جهت متابولیزم مواد آلی آب فاضلاب استفاده می کنند. جاستین باک مسوول فن آوری کامبرین می گوید «غذای زیادی برای مواد آلی در آب فاضلاب وجود دارد.» در پایانِ کار میکروبها یک سوم وزن ضایعات را تشکیل می دهند. پیش از انتقال این «کیک میکروبی» به محل دفن زباله باید مورد تصفیه شیمیایی و استریل گرمایی قرار بگیرد که خود به انرژی زیادی نیاز دارد.
سلولهای سوخت میکروبی به عنوان راه پیشرفت آگهی می شوند. هدف آنست که بیوشیمی دخیل در متابولیزم آلاینده ها برای روند تصفیه الکتریسیته تولید کند. اما جمع آوری چنین سلولهای سوختی خارج از آزمایشگاه بسیار دشوار است.
بیوولت از سویۀ جئوباکتر و میکروب دیگری به نام شوانلا اوندنیسس Shewanella oneidensis برای تصفیه لجن استفاده می کند. سود ترکیب اختصاصی این ارگانیسمها آن است که باکتری ها حین تنفس الکترونهایی آزاد می کنند که کل سیستم را به طور موثر به باتری تبدیل می کنند. بدین ترتیب رشد باکتری کاهش می یابد و در پایان تصفیه، الکتریسیته تولید می شود بی آنکه خبری از کیک میکروبی باشد.
Bretschger در اولین مراحل ساخت سیستم آزمایشی بزرگتری جهت قرارگرفتن در Tijuana مکزیک اواخر امسال است. وی می گوید «فکر می کنم سه تا پنج سال طول بکشد تا این سیستم را تجاری نماییم.»
سیستم او یک گام از بیوولت و کارخانه های متداول جلوتر است. در این سیستم می توان داروهایی مانند استروژن را از آب پالایش کرد. وی به دنبال راهی است تا بتوان آرامبخشها را نیز از آب تصفیه کرد.
از نظر مت سیلور، مدیر کامبرین در آینده انواع مختلف سلولهای سوخت میکروبی انواع متفاوت ضایعات را تصفیه خواهند کرد و شاید هم محصولات فرعی مفید تولید کنند. طرح دیگر آنها به نام اکوولت پس از تصفیه ضایعات تولید شده از آبجو سازی در کالیفرنیا گاز متان تولید می کند. بعلاوه مصرف انرژی آبجوسازی را ۱۵ درصد و مصرف آب آنرا ۴۰ درصد کاهش داده است.
هدف کامبرین آن است که بیوولت بتواند روزانه ۲۰٫۰۰۰ لیتر تصفیه کند. به عقیده سیلور عملکرد سوخت سلولهای میکروبی در بازیافت آب مانند عملکرد انرژی بادی و خورشیدی در بازیافت انرژی است.
منبع: نیو ساینتیست
