افزایش شدید کاربن دای اکساید تا سال ۲۰۵۰

گزارش از: میشل له پاژ

با این سرعت بی­سابقه­یی که ما کاربن دای اکساید به هوا پمپ می­کنیم، تا اواسط این قرن میزان کاربن دای اکساید به بالاترین حد خود در پنجاه میلیون سال گذشته خواهد رسید. حالا که خورشید هم نسبت به پنجاه میلیون سال پیش داغ ترشده، این میزان کاربن دای اکساید ترسناک تر از آن چیزی است که در ظاهر می نماید.

این نتیجه ی تحقیقی در این باب است که چه گونه  میزان کاربن دای اکساید در جو زمین در پنجصد میلیون سال گذشته افزایش یافته است و این افزایش چه احتمالاتی را در آینده پیش روی ما می گذارد.  گوین فاستر، از دانشگاه ساوت همپتون انگلستان، می گوید:

” در گذشته میزان کاربن دای اکساید در آن حدی که ما فکر می کردیم بالا نبود”.

حباب های گیرمانده در یخ های انتارکتیکا به ما امکان می­دهند که تصویر خوبی از میزان کاربن دای اکساید در هشتصد هزار سال گذشته پیدا کنیم. اما مطالعه­ی دوره های پیش تر از آن به مراتب دشوارتر است. فاستر و همکارانش اطلاعات به دست آمده از  بیش از صد تحقیق را گرد آورده اند تا بهترین تخمین ممکن از افزایش میزان کاربن دای اکساید در ۴۰۰ میلیون سال گذشته را به دست بدهند.  از جمله، محققان این گروه یافته­های قبلی تحقیق های انجام یافته بر کربنات های موجود در خاک های فسیلی را تصحیح کردند. در آن تحقیقات میزان کاربن دای اکساید در گذشته بسیار بیشتر برآورد شده بود. طبق تحقیق فاستر و همکارانش میزان غلظت کاربن دای اکساید در جو در دوره ی فوق الذکر هرگز از حد ۳۰۰۰ در یک میلیون فراتر نرفته است؛ در حالی که تحقیقات پیشین غلظتی در حدود ۵۰۰۰ در یک میلیون را نشان می­دادند. براساس تخمین این گروه از انتشار کاربن دای اکساید در آینده، میزان انتشار کاربن دای اکساید به زودی به بالاترین حد خود در ۵۰ میلیون سال گذشته خواهد رسید ( چیزی در حدود ۶۰۰ واحد در میلیون).

آنچه غیرقابل تردید است این است که در زمانی که میزان کاربن دای اکساید در دوران پیشا-صنعتی بسیار بالا بود، کره ی زمین بسیار گرم تر بود و در قطب ها هیچ یخ وجود نداشت.

عوامل تعادل بخش

به عقیده ی فاستر، از یک سو خورشید در پنجصد میلیون  سال گذشته به تدریج گرمتر شده است و از سوی دیگر کاهش در میزان کاربن دای اکساید (به کمک گیاهان) به عنوان عاملی تعادل آور عمل کرده و حرارت زمین را در حدی قابل زیست توازن بخشیده است. گیاهان خاکزی به انحلال سنگ های آتشفشانی تعامل کننده با کاربن دای اکساید کمک می کنند و از این طریق کاربن دای اکساید را از جو پاک می کنند. این روند با گرم شدن زمین افزایش می یابد و با سرد شدن آن کاهش می یابد.

دیوید بیرلینگ، از دانشگاه شیفیلد، که تاثیر گیاهان بر کند کردن انتشار کاربن دای اکساید را مطالعه می کند، می گوید:

” جریان تنظیم جو از طریق گیاهان بسیار کندتر از آن است که ما را از گرمایش زمین نجات بدهد، اما این روند می تواند با افزودن ماده ی سیلیکیت خرد شده به خاک مورد کشت ( برای جذب کاربن دای اکساید) تسریع شود”.

اما در صورتی که نتوانیم با روش هایی از این نوع میزان بسیار بالایی از کاربن دای اکساید را تحت کنترول بیاوریم، معلوم نیست وضعیت آینده ی ما چه گونه خواهد شد.

منبع:

نیوساینتیست

https://www.newscientist.com/article/2126776-co2-set-to-hit-levels-not-seen-in-50-million-years-by-2050/