شناخت مبانی و روند تکامل مدارهای اصلی ستاره های دنباله دار (ستاره های دنباله داری که در میان تعداد زیادی از سیارک ها و در بین سیاره مریخ و مشتری می چرخند)، عنصر اصلی در شناخت ما از شکل گیری و تکامل منظومه خورشیدی است. در میان سوالات متعددی که وجود دارد، ستارگان دنباله دار می توانند به ما در یافتن پاسخ این سوال که آب چگونه به زمین آمده است، کمک کنند. از آنجایی که فقط تعداد معدودی از این نوع اجسام در فضا وجود دارد، سیارک دوتایی ۲۸۸p خود را به عنوان یک سیستم بسیار مهم در مطالعات آینده بشریت جلوه گر کرده است.
ویژگی های بسیار جالب ۲۸۸p ( از جمله تشکیل شدن آن از دو سیارک مجزا، گریز از مرکز قدرتمند آن و رفتار ستاره مانند آن)، آن را به یک سیارکی منحصربه فرد در منظومه خورشیدی تبدیل کرده است. علاوه بر این فعالیتهای مشاهده شده از ۲۸۸p، اطلاعاتی از گذشته را نیز در اختیار ما قرار می دهد. آگراوال در این باره می گوید: « سطوح یخی نمی توانند در طول عمر منظومه خورشیدی، در مدار (کمربند) سیارکها دوام بیاورنداما می توانند به کمک پوشش های بسیار مقاوم و غبارآلودی، به مدت میلیاردها سال محافظت شده و در امان بمانند. پوشش هایی که تنها ضحامت آن ها به چند متر می رسد.»
با توجه به این مشاهدات، اعضای تیم تحقیق و بررسی به این نتیجه رسیدند که ۲۸۸p تنها به مدت ۵۰۰ سال است که به عنوان یک سیستم باینتری (دوتایی) بوجود آمده است. آگراوال در مورد سناریوی شکل گیری این سیارک می گوید:«محتمل ترین سناریوی شکل گیری سیارک ۲۸۸p،ِ شکست بر اثر جرخش با سرعت بسیار بالا، می باشد و بعد از شکست، دو قطعه ی از هم جدا شده توسط نیروی گشتاور شروع به چرخیدن به دور یکدیگر کرده اند.»
حقیقت این است که ۲۸۸p از دیگر سیارک های دوتایی که تابحال آن ها را می شناختیم، بسیار متفاوت تر است به گونه ای که این سوال در ذهن همه ما شکل می گیرد که شاید تمام این اتفاقات تصادفی نیست زیراکه ۲۸۸p ویژگی های منحصربه فردی را از خود نشان داده است. مشاهادات صورت گرفته از ۲۸۸p نشان داد که به احتمال بسیار زیاد این جسم فضایی به مدت بسیار طولانی به عنوان تنها جسم با این ویژگی خواهد بود. آگراوال در این باره می گوید:«برای پیدا کردن پاسخ سوالهایمان، نیاز به بررسی و انجام مشاهدات بسیاری داریم»
